จริงๆ ก็แอบเหงานะ…

เวลาไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าจะไปเล่าให้ใครฟังดี

 

รู้สึกว่ามีเพื่อน… 

แต่ไม่ค่อยกล้าทักใครก่อน แม้แต่เพื่อนที่สนิทมากๆ

เพราะเรากลัวเพื่อนไม่อยากฟัง, ไม่ว่าง

ซึ่งทั้งหมดคือ คิดไปเองทั้งนั้น โดยที่ไม่เคยถามเพื่อนก่อน

 

จริงๆ คิดว่า เราอาจจะแค่เป็นคนขี้เกรงใจหรือมีเพื่อนสนิทน้อยแค่นั้น

แต่ความจริงที่ลึกลงไปกว่านั้นคือ…

ประสบการณ์ที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจเป็นบาดแผลในวัยเด็ก

ที่เคยถูกเพื่อนแบน ไม่คุย ไม่เล่นด้วยเป็นเวลานานๆ 

โดยที่ปมปัญหาเหล่านั้นไม่เคยถูกแก้ไข

เลยทำให้เด็กคนนั้นมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป

โดยพฤติกรรมเหล่านั้น เป็นพฤติกรรมที่ทำขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง

เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดเหล่านั้น

 

เด็กคนนั้นเติบโตขึ้น พร้อมโดยที่ไม่เคยรู้ตัวว่า เหตุการณ์ในอดีตเหตุการณ์นึงจะเปลี่ยนแปลงชีวิตไปได้มากขนาดนี้

แม้จะไม่ได้ทะเลาะหรือโกรธกับเพื่อนแล้วก็ตาม

แต่พฤติกรรมบางอย่างก็ถูกทำซ้ำๆ เป็นเวลานาน

จนเรียกได้อย่างเต็มปากว่าเป็นพฤติกรรมหรือปฏิกิริยาอัตโนมัติไปซะแล้ว

 

การทำจิตบำบัดแบบ Satir Model ชี้ให้ถึงที่มา

ของปัญหาทางด้านพฤติกรรมของตัวเอง

การแก้ไขไม่ได้อยู่ที่เพื่อน ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น ไม่ได้อยู่ที่สิ่งแวดล้อม

แต่ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเองทั้งสิ้น

 

หมอทำหน้าที่แค่ชี้ทาง 

ยาช่วยให้เราสามารถรับมือกับมันได้มากขึ้น

ส่วนตัวเราเองถ้าไม่หยุดไปในทางที่ไม่ควร ก็คงไม่มีใครช่วยได้

Life in progress…