ผมเพิ่งผ่านช่วงเลวร้ายของชีวิตมา วันนี้ก็เป็นวันที่เลวร้ายอีกวันหนึ่ง

เพราะบุพการีมีปัญหาจากการถูกโจรกรรม 

 

เศรษฐกิจ​ที่แย่ทำร้ายเราทุกคนอย่างรุนแรง เปลี่ยนคนให้เป็นอาชญากรได้

เรานึกสงสารโจรมากกว่าว่าเขาคงไม่เหลืออะไรแล้วจนต้องเลือกวิธีนี้

ก่อนหน้านี้เราหลอนประสาท กลัวคนทำร้าย 

มองคนรอบตัวว่าทุกคนสมเพชเรา พร้อมจะซ้ำเติมเรา

ทั้งๆที่ความเป็นจริงคืออาการกลัวไปเอง

 

เราค้นพบหลังจากพบแพทย์ว่าคนหลายๆคนก็ยังพร้อมที่จะให้กำลังใจเรา 

แม้จะผิดพลาด ล้มเหลว เสียสติ ทำร้ายคนอื่นอย่างรุนแรงมามากมาย 

และเราขอบคุณ​พวกเขามากๆที่ยังอยู่กับเรา 

 

พอผ่านมาได้เรารู้สึกโชคดีที่ยังเริ่มใหม่ได้ 

เราทำสัญญาสงบศึกกับความตาย ความกลัว และความเหงา 

พวกเขายังอยู่ตรงนั้น แต่ไม่ได้กล้ำกลายเข้ามาในพื้นที่ชีวิตส่วนตัวเราแล้ว 

 

เราไม่อ่อนไหวไปกับพวกเขาแล้ว

ความตายยังรอเราอยู่ที่ไหนสักแห่งแต่เราไม่สนใจ 

เราแค่หวังว่าเขาจะมาโดยสันติ 

และวันนี้คงยังเป็นอีกวันหนึ่งที่ไม่ใช่วันของเรา

 

เราผ่านการเปิดกล่องแพนโดร่า 

ความเลวร้ายทั้งหมดที่ถาโถมยังไม่ฆ่าเรา 

เราแตกสลายเป็นชิ้นละเอียดไปแล้วครั้งหนึ่ง 

 

แต่โชคยังดีที่เราพบความหวังที่ก้นหีบ 

เราคว้ามันไว้โดยใส่ใจแค่ว่ามันจะนำพาชิ้นส่วนแต่ละชิ้นกลับมา

เรารู้แน่ว่ามันไม่สามารถถูกประกอบกลับมาได้เหมือนเดิม 

ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว 

 

แต่เราเชื่อว่าเราจะถูกประกอบให้สมบูรณ์​ยิ่งกว่าก่อนการแตกสลาย

เรามองการแตกสลายและการประกอบใหม่ว่าขอให้มันเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง 

เรารู้ดีว่าการผ่านการแตกสลายได้ การประกอบใหม่จะทำให้เรายิ่งสมบูรณ์

เราหวังว่าชิ้นส่วนที่ตกหายไปตามทางจะเหลืออยู่เยอะหน่อย เพราะเราเก็บชิ้นส่วนใหม่มาประกอบแล้ว

แต่เราก็ยังคงรักในชิ้นส่วนเก่าของเราหลายชิ้น