ชีวิตเราเปลี่ยนไปหมด

ตั้งแต่แม่เสีย พี่สาวแต่งงาน ทะเลาะกับเพื่อน ย้ายบ้าน 

โดยที่ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วง 1 เดือน

 

ตอนแรกก็งง ปรับตัวพักใหญ่

พอทุกอย่างสงบปุ๊บ 

เหงาเฉย เหงาหนักมาก

รู้สึกเคว้ง วังเวง จนซึมไปเลย

 

หลังจากนั้นสักพัก จู่ๆ เราก็อยากทำนู่นนี่เต็มไปหมด

เหมือนตัวเองโหยหาอะไรบางอย่าง เลยลุกมาทำนู่นทำนี่ แอคทีฟไปเลย

 

เราเลยทำกิจกรรมเต็มไปหมด ตอนนั้นคิดว่าเพราะตัวเองอยากทำ 

แต่พอมองมาอีกที กลายเป็นว่าเพราะเราเหงานี่หว่า

 

พอย้อนกลับไปมอง เราว่าเราในตอนนั้นแปลกมากๆ 

เราเป็นคนแปลกๆ ในช่วงนั้น เลยทำให้เราทำนู่นนี่ที่เราปกติจะไม่ทำ

สิ่งที่เราทำในตอนนั้นที่ทำเพราะเหงา มันกลับเข้ามาเปลี่ยนชีวิตเรา

 

เราทำสิ่งที่เราตอนนี้ไม่เข้าใจว่าทำไปได้ยังไง

ถ้าเป็นเราในตอนนี้คงจะไม่ทำอย่างนั้นแน่

 

ตอนที่เราเหงาตอนนั้น เราคุยกับคนที่เป็นหัวหน้างานของเราในปัจจุบัน

ทั้งๆ ที่ปกติเราไม่แชทเลย ไม่คุยกับเพศตรงข้ามด้วยซ้ำ ยิ่งไม่รู้จักนี่ยิ่งไม่คุยเลย

แต่ตอนนั้นเราดันคุย กลายเป็นคนเฟรนลี่ทั้งๆ ที่ปกติไม่ชอบสุงสิงกับใคร

ทำให้เขารู้จักเราแบบที่เป็นเราจริงๆ เพราะตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

เขาเลยเห็นความคิดของเราไปซะทุกอย่าง (เราเหงาด้วย เลยเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเอง แล้วก็ที่คิด)

นำมาซึ่งการตัดสินใจจ้างงานเราของเขา

 

ตอนนั้นเราสมัครทำกิจกรรมเขียนพวกคอลัมน์แนวสารคดี

ที่สมัครเพราะมันเรียนแบบกลุ่มจะได้มีเพื่อน สมัครฟรี แถมรับทุกคนอีก ไม่ได้สนใจไรเลย

กิจกรรมที่ทำตอนนั้นเลยเหมือนเป็นการฝึกก่อนทำงานจริง (ทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน ไม่ได้เรียนสายนี้ด้วย)

แล้วก็เป็นตอนที่หัวหน้า(ที่ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขาเป็น)เห็นแววเรา

 

แถมตอนนั้นเราก็ทำสิ่งที่เราในตอนนี้จะไม่ทำ (เพราะไม่เหงาแล้ว) 

อย่าง ปลูกดอกกล้วยไม้ (ที่ตอนหายเหงาก็ไม่เคยดูแลมันอีกเลย)

เย็บผ้า (ที่ยังเย็บไม่เสร็จ เพราะหายเหงาซะก่อน) 

เลี้ยงหมา (เกลียดหมามาก แต่ตอนนั้นเหงาเลยซื้อ แล้วก็กลายเป็นว่าเรารักมันมาก) ฯลฯ

 

กลายเป็นว่าความเหงาที่ทำให้เราแปลกๆ นี่เองที่นำพาอะไรๆ เข้ามาในชีวิตเรา

สิ่งที่เราแปลกๆ ในตอนนั้นทำ ได้กลายเป็นชีวิตเราในตอนนี้ซะแล้ว

เรื่องนี้มันแปลก เหมือนเราในตอนนั้น