ชีวิตคืออะไร คือสิ่งไม่แน่นอน ทำไมฉันยังอยู่ตรงนี้ก็ตอบยากจริงๆ เพราะถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันจำเป็นต้องตื่นในทุกเช้า
ชีวิตคือการเรียนรู้ความเจ็บปวดและเติบโตอย่างสง่างาม อยู่เพื่อทะลวงความสิ้นหวัง
ชีวิตคือตัวเอง คือ ความสัมพันธ์ การร้อยเรียง
ความรู้สึกความสุข ความเศร้า เสียงหัวเราะ ความเจ็บปวด โดยเฉพาะ “การเรียนรู้ ความทรงจำ”"
ผู้คนที่พบเจอแล้วรู้สึกว่าชีวิตมีความหมาย หรือกิจกรรมในช่วงเวลาต่างๆ เช่น อาจจะฟังเพลงดีๆมองดูรอบๆก็อาจจะทำให้รู้สึกดี หรือได้ดูหนังสักเรื่องหนึ่งที่ทำให้รู้สึกกระทบตัวเอง หรือการได้ทำสิ่งต่างๆที่รู้สึกทำให้อยากมีชีวิตอยู่
.
อีกเรื่องคืออยากให้สังคมเปลี่ยนแปลง อยากลุกฮือประท้วงใหญ่ๆสักครั้งหนึ่ง อาจจะรู้สึกว่าได้กำหนดชีวิตตัวเองได้มากขึ้น
ชีวิตคืออะไร? คือวัฏจักรวนเวียนมั้ง เราก็ถามตัวเองอยู่ว่าชีวิตคืออะไรกันแน่ ตื่นมาทำงานหาเงินเพื่อเอามสทำงานในวันต่อไปเหรอ ความซับซ้อนทางสังคมที่มนุษย์สร้างขึ้นให้ชีวิตซับซ้อนเนี่ย
.
.
ขอโทษนะข้อนี้เราไม่แน่ใจเลย
ทำไมถึงยังอยู่? ถ้าตอบแบบกำปั้นทุบดิน ก็คือ "ตนเองยังไม่ตาย" แต่ถ้าเอาจริงๆคือ เรายังไม่ยอมตายมากกว่า เพราะว่าด้วยการมีหลายสิ่งในชีวิตที่ตนเองอยากจะทำให้สำเร็จก่อน หรือก็คือเป้าหมายที่จะรอเราบรรลุในชีวิตนั้นเอง
ทำไมถึงยังอยู่? หลักๆก็กลัวว่าตอนตายจะเจ็บมั้ย จะรู้สึกยังไง หลังจากนั้นจะกลายเป็นผีหรือตกนรกมั้ย กลัวการตาย มันมืดมิดและไร้คำตอบ เลยไม่ตายละกัน งั้นก็มีชีวิตต่อไป
เคยผ่านประสบการณ์ที่ไม่อยากมีชีวิตอยู่ จนกระทั่งเคยนั่งถามตัวเองว่าทำไมต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป คำตอบคือ ข้าพเจ้าต้องการเรียนรู้ประสบการณ์ต่างๆ บนโลกนี้ให้มากขึ้น เพราะยังมีอะไรอีกมากที่ข้าพเจ้าไม่เคยทำ ข้าพเจ้าอยากเป็นนักเขียนและนักแปล อยากสร้างบทความหรือหนังสือให้เป็นชิ้นเป็นอัน อยากทำความฝันของตัวเองให้สำเร็จ อยากเปลี่ยนแปลงสังคมไปในทางที่ดีขึ้น เช่น การเขียนหนังสือ และข้าพเจ้ามองว่า เมื่อข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ ข้าพเจ้าสามารถทำประโยชน์อะไรบนโลกนี้ได้อีกมาก
ชีวิตคือตัวเรา ตัวเขา และจักรวาล เราเกิดมาเผื่อเติมเต็มวงจรของจักรวาลให้สมบูรณ์แบบ เรามีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ตราบเท่าที่เราไม่ไปรบกวนวัฏจักรของสิ่งอื่นๆ ซึ่งพันธะกับคนอื่น สิ่งอื่นๆ เพราะสิ่งเหล่านี้สะท้อนคุณค่าของเราให้เราได้เห็น เราจึงอยู่ได้
ก่อนจะจากโลกไป อยากทำให้โลกดีขึ้นนิดหน่อย อาจจะฟังดูเลี่ยนไปนิดนะ แต่เราคิดว่าเราสร้างเอฟเฟกดีๆให้โลกได้ อาจจะทั้งระบบเล็กๆ คือคนรอบตัว ไปจรถึงขั้นทำงานด้านนโยบายไปเลย เป็นเหตุผลที่เลือกเรียนปริญญาโทด้านการพัฒนาความเท่าเทียมทางเพศด้วยค่ะ เพราะหวังว่าวันนึงเด็ก ๆ จะได้โตมาในสังคงที่ดีกว่าตอนที่เราโตมา
"ความจริง ฉันเป็นอดีตผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย ที่รอดชีวิตมาได้เกือบ 2 ปีหลังการรักษาด้วยเคมีบำบัด และก่อนพบว่าเป็นมะเร็ง ฉันเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามาก่อน
เหตุผลที่จะสู้และอยากมีชีวิตอยู่ต่อ.. คือการอยากเห็นชีวิตครอบครัวที่ดีงามของตัวเอง ที่เป็นครอบครัวของตัวเอง เนื่องจากเพิ่งพบมะเร็งระยะ4หลังแต่งงานเพียง 10 วัน .. เพียงแค่อยากเห็นภาพครอบครัวที่อบอุ่นที่ตัวเองจะได้มีโอกาสฟูมฟักและสร้างมันขึ้นมาเอง ... โชคดีวันนี้ฉันตั้งครรภ์แล้ว
• อยู่เพราะภาระ ต้องรับผิดชอบ
• กลัวความเจ็บปวดตอนตาย
• เราอยากรอคนในครอบครัวให้จากไปก่อนคิดว่าถ้าเราไปก่อน พวกเขาคงใจสลาย
• ชีวิตเราเกิดมาแล้ว ใช้ๆ ไปเถอะรอให้มันหมดเวลาของมันไปเอง
• เรามองเห็นว่ารอบตัวมีคนรักเราและมีคนทำสิ่งต่างๆ เพื่อกันและกัน
• แม้ครอบครัวไม่ใช่ที่ของเราเท่าไหร่แต่ยังอยู่เพราะ หมากับแมว เพื่อน แฟน
• เรายังอยากมีประสบการณ์มากกว่านี้อยากไปเรียนต่อ อยากท่องเที่ยวทั่วโลก
• อยากรู้ว่าตัวเราจะพัฒนาได้ถึงไหนเราจะสามารถทำประโยชน์อะไรได้บ้างกำลังค้นหาอยู่
• เรามีเรื่องที่อยากทำให้สำเร็จ เช่น การเปลี่ยนแปลงสังคมให้ดีขึ้นเท่าที่เราพอทำได้
• เราทำงานชิ้นหนึ่งมานานแล้ว ยังไม่เสร็จซะทีคิดว่ายังไงก็ต้องอยู่จนกว่างานนี้จะสำเร็จค่ะ
สายสัมพันธ์ส่งผลทางตรง
ต่อความรู้สึกว่าตนมีคุณค่า
ยิ่งบุคคลรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสังคมมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งมองว่าชีวิตของตนนั้นมีความหมายมาก ในขณะที่คนที่รู้สึกเหงามองว่าชีวิตของตนมีความหมายน้อยกว่าเมื่อเทียบกับคนที่มีสายสัมพันธ์แน่นเหนียวกับผู้อื่น
