ผมเพิ่งผ่านช่วงเลวร้ายของชีวิตมา วันนี้ก็เป็นวันที่เลวร้ายอีกวันหนึ่ง เพราะบุพการีมีปัญหาจากการถูกโจรกรรม เศรษฐกิจที่แย่ทำร้ายเราทุกคนอย่างรุนแรง เปลี่ยนคนให้เป็นอาชญากรได้ เรานึกสงสารโจรมากกว่าว่าเขาคงไม่เหลืออะไรแล้วจนต้องเลือกวิธีนี้ ก่อนหน้านี้เราหลอนประสาท กลัวคนทำร้าย มองคนรอบตัวว่าทุกคนสมเพชเรา พร้อมจะซ้ำเติมเรา ทั้งๆที่ความเป็นจริงคืออาการกลัวไปเอง เราค้นพบหลังจากพบแพทย์ว่าคนหลายๆคนก็ยังพร้อมที่จะให้กำลังใจเรา แม้จะผิดพลาด ล้มเหลว เสียสติ ทำร้ายคนอื่นอย่างรุนแรงมามากมาย และเราขอบคุณพวกเขามากๆที่ยังอยู่กับเรา พอผ่านมาได้เรารู้สึกโชคดีที่ยังเริ่มใหม่ได้ เราทำสัญญาสงบศึกกับความตาย ความกลัว และความเหงา พวกเขายังอยู่ตรงนั้น แต่ไม่ได้กล้ำกลายเข้ามาในพื้นที่ชีวิตส่วนตัวเราแล้ว เราไม่อ่อนไหวไปกับพวกเขาแล้ว ความตายยังรอเราอยู่ที่ไหนสักแห่งแต่เราไม่สนใจ เราแค่หวังว่าเขาจะมาโดยสันติ และวันนี้คงยังเป็นอีกวันหนึ่งที่ไม่ใช่วันของเรา เราผ่านการเปิดกล่องแพนโดร่า ความเลวร้ายทั้งหมดที่ถาโถมยังไม่ฆ่าเรา เราแตกสลายเป็นชิ้นละเอียดไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่โชคยังดีที่เราพบความหวังที่ก้นหีบ เราคว้ามันไว้โดยใส่ใจแค่ว่ามันจะนำพาชิ้นส่วนแต่ละชิ้นกลับมา เรารู้แน่ว่ามันไม่สามารถถูกประกอบกลับมาได้เหมือนเดิม ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว แต่เราเชื่อว่าเราจะถูกประกอบให้สมบูรณ์ยิ่งกว่าก่อนการแตกสลาย เรามองการแตกสลายและการประกอบใหม่ว่าขอให้มันเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เรารู้ดีว่าการผ่านการแตกสลายได้ การประกอบใหม่จะทำให้เรายิ่งสมบูรณ์ เราหวังว่าชิ้นส่วนที่ตกหายไปตามทางจะเหลืออยู่เยอะหน่อย เพราะเราเก็บชิ้นส่วนใหม่มาประกอบแล้ว แต่เราก็ยังคงรักในชิ้นส่วนเก่าของเราหลายชิ้น
