จริงๆ ก็แอบเหงานะ… เวลาไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าจะไปเล่าให้ใครฟังดี รู้สึกว่ามีเพื่อน… แต่ไม่ค่อยกล้าทักใครก่อน แม้แต่เพื่อนที่สนิทมากๆ เพราะเรากลัวเพื่อนไม่อยากฟัง, ไม่ว่าง ซึ่งทั้งหมดคือ คิดไปเองทั้งนั้น โดยที่ไม่เคยถามเพื่อนก่อน จริงๆ คิดว่า เราอาจจะแค่เป็นคนขี้เกรงใจหรือมีเพื่อนสนิทน้อยแค่นั้น แต่ความจริงที่ลึกลงไปกว่านั้นคือ… ประสบการณ์ที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจเป็นบาดแผลในวัยเด็ก ที่เคยถูกเพื่อนแบน ไม่คุย ไม่เล่นด้วยเป็นเวลานานๆ โดยที่ปมปัญหาเหล่านั้นไม่เคยถูกแก้ไข เลยทำให้เด็กคนนั้นมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป โดยพฤติกรรมเหล่านั้น เป็นพฤติกรรมที่ทำขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดเหล่านั้น เด็กคนนั้นเติบโตขึ้น พร้อมโดยที่ไม่เคยรู้ตัวว่า เหตุการณ์ในอดีตเหตุการณ์นึงจะเปลี่ยนแปลงชีวิตไปได้มากขนาดนี้ แม้จะไม่ได้ทะเลาะหรือโกรธกับเพื่อนแล้วก็ตาม แต่พฤติกรรมบางอย่างก็ถูกทำซ้ำๆ เป็นเวลานาน จนเรียกได้อย่างเต็มปากว่าเป็นพฤติกรรมหรือปฏิกิริยาอัตโนมัติไปซะแล้ว การทำจิตบำบัดแบบ Satir Model ชี้ให้ถึงที่มา ของปัญหาทางด้านพฤติกรรมของตัวเอง การแก้ไขไม่ได้อยู่ที่เพื่อน ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น ไม่ได้อยู่ที่สิ่งแวดล้อม แต่ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเองทั้งสิ้น หมอทำหน้าที่แค่ชี้ทาง ยาช่วยให้เราสามารถรับมือกับมันได้มากขึ้น ส่วนตัวเราเองถ้าไม่หยุดไปในทางที่ไม่ควร ก็คงไม่มีใครช่วยได้ Life in progress…
